اَلشرطُ جائزُ بینَ اَلمسلمین، الّا شرطاً اَحلَّ حَراماً اَو حرّمَ حلالاً
شرط کردن میان مسلمانان جایز است، مگر شرطی که بخواهد حرامی را حلال کند و یا حلالی را حرام کند.
تحریرالمجله، صفحات 75 و 76 – ماده 232 قانون مدنی.