آیه قرآن
آیا می دانید بزرگترین ایه قرآن در مورد حقوق تجارت است؟
««به نام خدا»»
«کسانى که ربا مىخورند، (در قیامت از قبرها) برنمىخیزند مگر همانند برخاستن کسى که بر اثر تماس شیطان، آشفته و دیوانه شده است. (نمىتواند تعادل خود را حفظ کند، گاهى زمین مىخورد و گاهى برمىخیزد.) این (آسیب) بدان سبب است که گفتند: داد و ستد نیز مانند ربا است. در حالى که خداوند خرید و فروش را حلال و ربا را حرام کرده است. پس هر کس که موعظهاى از پروردگارش به او رسید و (از رباخوارى) خوددارى کرد، آنچه در گذشته (از طریق ربا بدست آورده) مال اوست، و کار او به خدا واگذار مىشود. امّا کسانى که (دوباره به رباخوارى) بازگردند، آنان اهل آتش خواهند بود و در آن جاودانه مىمانند.»275بقره
«اى کسانى که ایمان آوردهاید! هنگامى که بدهى مدّتدارى (بر اثر وام یا معامله) به یکدیگر پیدا مىکنید، آنرا بنویسید. و باید نویسندهاى در میان شما به عدالت (سند را) بنویسد. کسى که قدرت بر نویسندگى دارد، نباید از نوشتن خوددارى کند، همانطور که خدا به او تعلیم داده است. پس باید او بنویسد و آن کس که حق بر ذمّه او (بدهکار) است املا کند و از خدایى که پرورگار اوست بپرهیزد و چیزى از آن فروگذار ننماید. و اگر کسى که حق بر ذمّه اوست، سفیهیا (از نظر عقل) ضعیف و یا (به جهت لال بودن) توانایى بر املا کردن ندارد، باید ولىّ او (بجاى او) با رعایت عدالت (مدّت و مقدار بدهى را) املا کند و دو نفر از مردان را (بر این حق) شاهد بگیرد و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن از گواهان، از کسانى که مورد رضایت و اطمینان شما هستند (انتخاب کنید) تا اگر یکى از آنان فراموش کرد، دیگرى به او یادآورى کند. و شهود نباید به هنگامى که آنها را (براى اداى شهادت) دعوت مىکنند خوددارى نمایند. و از نوشتن (بدهىهاى) کوچک یا بزرگِ مدّتدار، ملول نشوید (هر چه باشد بنویسید،) این در نزد خدا به عدالت نزدیکتر و براى اداى شهادت استوارتر و براى جلوگیرى ازشک و تردید بهتر مىباشد، مگر اینکه تجارت و داد و ستد نقدى باشد که در میان خود دست به دست مىکنید که ایرادى بر شما نیست که آنرا ننویسید. و هنگامى که خرید و فروش (نقدى) مىکنید،(باز هم) شاهد بگیرید و نباید به نویسنده و شاهد (به خاطر حقّگویى) زیانى برسد (و تحت فشار قرار گیرد) و اگر چنین کنید از فرمان خداوند خارج شدهاید و از خدا بپرهیزید و خداوند (راه درست زندگى را) به شما تعلیم مىدهد و خداوند به هر چیزى داناست.»بقره282
«و اگر در سفر بودید و نویسندهاى نیافتید، وثیقهاى بگیرید و اگر به یکدیگر اطمینان داشتید (وثیقه لازم نیست.) پس کسى که امین شمرده شده، امانت (و بدهى خود را بموقع) بپردازد و از خدایى که پروردگار اوست پروا کند. و شهادت را کتمان نکنید و هر کس آنرا کتمان کند، پس بىشک قلبش گناهکار است و خداوند به آنچه انجام مىدهید داناست.»283 بقره
«اى کسانى که ایمان آوردهاید! اموال یکدیگر را در میان خود به باطل نخورید، مگر اینکه تجارتى با رضایت یکدیگر باشد. و خود (و یکدیگر) را نکشید، همانا خداوند نسبت به شما همواره مهربان بوده است.»نساء29
«بگو: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و خاندان شما و ثروتهایى که جمع کردهاید و تجارتى که از کسادى آن بیم دارید و خانههایى که به آنها دلخوش کردهاید، نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه او محبوبتر باشد، پس منتظر باشید تا خداوند، فرمان (قهر) خویش را به اجرا در آورد. و خداوند، گروه نافرمان را هدایت نمىکند.»توبه 24
«و چون با پیمانه داد و ستد کنید، پیمانه را تمام دهید و با ترازوى درست وزن کنید، که این بهتر و سرانجامش نیکوتر است »اسراء35
«و وزن را بر اساس عدل بر پا دارید و در ترازو کم نگذارید.»9الرحمن
